İSTANBUL' U DİNLİYORUM (ORHAN VELİ KANIK)

İSTANBUL'U DİNLİYORUM

İstanbulu dinliyorum gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda
Uzaklarda çok uzaklarda
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
İstanbul' u dinliyorum gözlerim kapalı

İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
Kuşlar geçiyor derken
Yükseklerden ;sürü sürü, çığlık çığlık
Ağlar çekiliyor dalyanlarda;
Bir kadının suya değiyor ayakları
İstanbul'u dinliyorum; gözlerim kapalı

İstanbul'u dinliyorum; gözlerim kapalı
Serin serin Kapalı çarşı
Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa
Güvercin dolu avlular
Çekiç sesleri geliyor doglardan
Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyrum gözlerim kapalı;
Başımda eski alemlerin sarhoşluğu
Loş kayıkhaneleriyle bir yalı;
Dinmiş lodosların uğultusu içinde,
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı

İstanbul'u dinliyorum , gözlerim kapalı
Bir yosma geçiyor kaldırımdan
Küfürler ,şarkılar,türküler, laf atmalar
Bir şey düşüyor elinden yere;
Bir gül olmalı;
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum; gözlerim kapalı
Bir kuş çırpınıyor eteklerinde;
Alnın sıcak mı, değil mi ,bilmiyorum;
Dudakların ıslak mı, değil mi, bilmiyorum;
Beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından
Kalbinin vuruşundan anlıyorum
İstanbul'u dinliyorum.

ORHAN VELİ KANIK